LMMS Kersteditie

Ook van LMMS is vannacht een nieuwe release uitgekomen, 0.4.6. Met een hoop bugfixes en de nodige andere verbeteringen. Hopelijk wordt de LMMS PPA snel geüpdate dan kan ik de nieuwe versie gaan uitproberen. Net ook even wat gedoneerd aan het project, die gasten verdienen alle support, volgens mij ontwikkelen, coden en bugfiksen ze zich een slag in de rondte.

Edit: de LMMS PPA staat inmiddels vol met pakketjes voor Hardy, Jaunty en Karmic.

LMMS Kersteditie

LMMS aanzwengelen

Standaard gebruikt LMMS ALSA als backend voor het geluid. Maar ALSA kan maar één applicatie tegelijkertijd van geluid voorzien. Om ervoor te zorgen dat meerdere programma’s samen geluid kunnen produceren gebruikt Karmic Koala de PulseAudio sound server. En mocht PulseAudio nou net die ene applicatie zijn die de ALSA backend dus al geclaimd heeft. Oftewel, LMMS zal niet meer zijn dan de Linux Multi Media Silence (ipv. Studio). Nu kun je in LMMS de Audio Interface op PulseAudio zetten, maar in het desbetreffende venstertje staat al een waarschuwing: bad latency!

Setup LMMS

Er zal nu wel geluid komen uit LMMS maar echt optimaal werkt het niet. Als je bijv. met MIDI aan de slag wilt of met wat grotere samples dan zul je al snel tegen de beperking van PulseAudio aanlopen. ALSA kent die beperkingen nauwelijks dus het zou fijn zijn als je ALSA als backend zou kunnen gebruiken. Hier komt het programaatje pasuspender van pas. Met het pasuspender commando kun je PulseAudio tijdelijk uitzetten zodat een ander programma gebruik kan maken van ALSA, het ‘suspend’ pa, oftewel PulseAudio. LMMS kun je op deze manier ook geluid door laten geven aan ALSA, het volledige commando daarvoor is pasuspender — lmms
Voordat je LMMS op deze manier opstart moet je in een terminal eerst even aplay -l uitvoeren om erachter te komen wat de ALSA naam van je standaard geluidskaart is:

aplay -l
**** List of PLAYBACK Hardware Devices ****
card 0: Intel [HDA Intel], device 0: STAC92xx Analog [STAC92xx Analog]
  Subdevices: 1/1
  Subdevice #0: subdevice #0
card 0: Intel [HDA Intel], device 1: STAC92xx Digital [STAC92xx Digital]
  Subdevices: 1/1
  Subdevice #0: subdevice #0
card 0: Intel [HDA Intel], device 3: NVIDIA HDMI [NVIDIA HDMI]
  Subdevices: 1/1
  Subdevice #0: subdevice #0

Bij mij heet deze dus ‘Intel’ en als ik vervolgens in LMMS in het Audio Settings schermpje bij SETTINGS FOR ALSA ‘hw:Intel’ ingeef dan weet ALSA welk apparaat hij aan moet spreken:

Settings ALSA LMMS

Als ik nu LMMS opstart met pasuspender — lmms wordt PulseAudio tijdelijk uitgeschakeld en gebruikt LMMS ALSA als backend met de juiste geluidskaart. En dat werkt al een stuk beter. Kan nog beter natuurlijk mbv JACK maar daar wijdt ik nog wel een apart blogje aan aangezien JACK en LMMS niet zo heel goed met elkaar door één bocht kunnen. Maar met wat tweaken kun je al een heel eind komen. En LMMS 0.4.6 komt er aan, hopelijk met wat betere JACK ondersteuning.

LMMS aanzwengelen

My First Little Grand Piano

LinuxSampler is zoals de naam al zegt een software sampler, maar wel een bijzondere want met LinuxSampler kun je zogenaamde Gigasampler/GigaStudio bestanden gebruiken, en daar zijn er aardig wat van, ook enkele van een hele goeie kwaliteit. Maar helaas, omdat LinuxSampler niet voldoet aan de Debian Free Software Guidelines wordt het niet meer gepackaged voor Ubuntu. Hoe het allemaal precies zit staat in een bugreport, het komt erop neer dat de makers van LinuxSampler een extra clausule aan de GPL licentie hebben toegevoegd (“commercial exception“) terwijl een GPL licentie kennelijk clausules uitsluit.

Op de LinuxSampler site zelf zijn wel pakketjes beschikbaar, echter alleen voor Ubuntu 8.04 32-bits en ja, dat gebruik ik al een tijdje niet meer. Gelukkig heeft iemand ze gepackaged voor 9.04 64-bits en in een PPA neergezet. Vanuit deze PPA zou je dus de benodigde pakketjes voor LinuxSampler kunnen downladen en installeren, ware het niet dat er in een tweetal pakketjes wat fouten zitten mbt. de afhankelijkheden van andere pakketjes. Ik heb die eruit gehaald en de gefikste pakketjes op mijn Downloads pagina neergezet. Je kunt de fouten er ook zelf uithalen of de pakketjes uit de PPA geforceerd installeren met het dpkg -i –force-depends pakketnaam commando. Maar downloaden en dubbelklikken werkt nou eenmaal wat makkelijker.

Download dus eerst de benodigde bestanden:

libgig6_3.3.0-1_amd64.deb
liblinuxsampler_1.0.0-5_amd64.deb
linuxsampler_1.0.0-5_amd64.deb

Installeer deze in bovenstaande volgorde door de bestanden dubbel te klikken en je wachtwoord in te geven. Nu heb je alleen de backend geïnstalleerd, we hebben ook nog een frontend nodig. Daar zijn er een aantal van (Qsampler, Jsampler, Fantasia) maar Fantasia wordt het meest gebruikt en bevat de minste bugs. Om Fantasia te kunnen gebruiken heb je wel Java nodig dus mocht je dat nog niet geïnstalleerd hebben dan moet je dat eerst doen (sun-java6-bin, sun-java6-jre en sun-java6-plugin). De Fantasia frontend kun je vinden op Sourceforge:

Fantasia-0.9.jar

Zelf heb ik in mijn home mapje een mapje LinuxSampler aangemaakt en hier Fantasia ingezet. Backend hebben we, frontend ook, nu nog een mooie samplepack:

Maestro Concert Grand v2

Maestro Concert Grand v2 is a big giga bank using 792 stereo samples of a concert piano, a Yamaha CF3 from the early 90s, It was chromatically sampled to maintain the tempered tuning. The samples were recorded with two Neumann KM84 microphones, disposed in X/Y, with 5 velocity layers, and weighs 932 MB ! The piano alone, without release samples, weighs 887 Mb and 440 samples. The release samples are 352 and weigh 45 MB. You can play with or without them.

Mocht je geen RAR bestanden kunnen openen installeer dan het pakketje unrar (dus niet unrar-free!). Nu kun je het samplepack uitpakken met de Archive Manager, ik heb dat zelf gedaan in het LinuxSampler folder in mijn home folder. Als het goed is heb je nu een mooi groot gig bestand in dat mapje staan. Ok, laten we een potje piano gaan spelen:

  • Start QjackCtl en start JACK.
  • Open een terminal en geef het volgende commando in: java -jar /pad/naar/Fantasia-0.9.jar
  • Mocht je een MIDI keyboard hebben wijs dan een MIDI kanaal toe aan LinuxSampler door in Fantasia aan de rechterkant onder ‘MIDI devices’ op het aan/uit knopje te drukken. De default instellingen zijn prima dus druk op ‘Create’.
  • Druk op de aan/uit knop onder ‘Audio Devices’, selecteer bij ‘Driver’ JACK en pas de samplerate aan naar de samplerate die je in QjackCtl hebt ingesteld en druk daarna op ‘Create’. In je ‘Connections’ venster van QjackCtl moet nu onder ‘Readable Clients’ ‘LinuxSampler’ verschijnen. Klik die aan zodat deze actief wordt, klik onder ‘Writable Clients’ op ‘system’ om deze actief te maken en klik vervolgens op het ‘Connect’ knopje linksonder.
  • In Fantasia moet je nu nog het gig bestand laden. Dit doe je door in het middelste stuk van het venster op het aan/uit knopje te drukken wat onder het luidspreker icoontje staat. Druk vervolgens op ‘Load Instrument…’ en blader bij ‘Select instrument from file’ naar je gig bestand. Bij ‘Instrument index’ kun je nu nog een bepaalde laag uit het gig bestand laden maar de laag die aangegeven wordt (0 – Maestro Concert Grand) voldoet om een lekker potje op de toetsen te rammen.
  • Klik op OK, het bestand wordt geladen en als je nu op wat rondklikt op het virtuele keyboard onderin het Fantasia venster zou je pianoklanken uit je speakertjes moeten horen komen.
  • Mocht je niks horen, het moet er zo uitzien als op het 


    Fantasia screenshot
    .

  • Leuk? Op de site van Sonart Audio staat ook nog een mooie samplepack.

Zelf heb ik op mijn bureaublad een snelkoppeling aangemaakt met een passend icoontje erbij die het java -jar /pad/naar/Fantasia-0.9.jar commando uitvoert. En het draait zelfs prima op mijn netbookje, wel grappig zo’n draagbare mini concert piano. Nu nog een mooi USB MIDI keyboard erbij met gewogen toetsen en een sustain pedaal…

My First Little Grand Piano

Prioriteiten stellen met rtirq

In een vorig blogje had ik al aangegeven dat ik tegen wat problemen aanliep na het aansluiten van mijn Firewire kaart op mijn notebook met Karmic. Na alles goed ingesteld te hebben wilde de kaart wel opstarten met de FFADO drivers maar hield JACK er al snel mee op na de volgende foutmelding uitgespuugd te hebben:

firewire ERR: wait status < 0! (= -1)
DRIVER NT: could not run driver cycle

Zal wel aan mijn onboard Firewire chipset liggen dacht ik, maar ik kon me herinneren dat het wel gewerkt had. En dat kan ik dan niet hebben, waarom zou het met Karmic niet werken en met een oudere versie wel? Dan moet ik weten waar dat aan ligt en ga ik net zo lang zoeken totdat ik dat uitgevogeld heb.

Kort daarvoor had ik een draadje gelezen op het Ubuntu Multimedia Production forum over het rtirq pakketje. Met rtirq kun je in combinatie met de realtime kernel bepaalde zogenaamde ‘tasklets’ prioriteren. Een computer werkt met IRQ’s (interrupt requests) en de IRQ’s worden in Linux geregeld door de interrupt handlers. Hier is een mechanisme voor geschreven (een API) waarmee je met deze interrupt handlers kunt praten. Dit mechanisme heet de tasklet API en de koeriertjes heten dus tasklets. Via de tasklets kun je invloed uitoefenen op de interrupt handlers en dat is precies wat het rtirq pakketje doet.

Wil je met rtirq kunnen werken dan moet je eerst weten welke apparaten welke IRQ’s gebruiken. Met het commando cat /proc/interrupts kun je deze gegevens uitlezen. Op mijn notebook zag ik al meteen wat de oorzaak van mijn foutmelding was: de Firewire chipset deelde zijn IRQ met die van de WiFi chipset. Daarom werkte het in 8.04 wel, toen gebruikte ik nog geen draadloos internet. Na een ifdown eth0 werkte de Firewire kaart dan ook naar behoren. Maar nu ik toch al bezig was met het uitzoeken hoe rtirq te gebruiken ben ik er verder ingedoken om te kijken of ik mijn Karmic installatie op mijn notebook nog verder kon optimaliseren.

Volgens het al eerder aangehaalde forumdraadje moet je na installatie van rtirq een verbeterde versie downloaden van de site van Rui Nuno Capela (de auteur van o.a. QjackCtl en Qtractor) en deze kopiëren naar /etc/init.d/rtirq:

cd ~/Desktop
wget -c http://www.rncbc.org/jack/rtirq-20090920.tar.gz
tar zxvf rtirq-20090920.tar.gz
cd rtirq-20090920
sudo cp rtirq.sh /etc/init.d/rtirq
 

/etc/init.d/ is de directory die je opstartscripts bevatten die gedraaid worden als Ubuntu wordt opgestart, rtirq is dan ook een opstartscript die bepaalde tasklets die belangrijk zijn voor audio productie kan prioriteren. Nu het goeie script is geïnstalleerd kun je de prioritering aanpassen in het bestand /etc/default/rtirq:

sudo gedit /etc/default/rtirq

De regels die aangepast moeten worden zijn de regels die beginnen met RTIRQ_NAME_LIST en RTIRQ_NON_THREADED. Bij mij zien die er nu zo uit:

RTIRQ_NAME_LIST="rtc ohci1394 snd usb i8042"
RTIRQ_NON_THREADED="rtc ohci1394 snd"

Sla het bestand op en sluit gedit af. Na een herstart met de realtime kernel zal dit script uitgevoerd worden en de tasklet die hoort bij de ohci1394 kernelmodule (de algemene Linux Firewire driver) keurig prioriteren zodat deze een stuk stabieler zal draaien omdat de module minder gezeur aan zijn kop krijgt, een soort van top-down management als het ware zeg maar eigenlijk in feite. Je kunt het script ook meteen draaien, vermits je de realtime kernel draait:

sudo /etc/init.d/rtirq start

Kun je ook gelijk zien of je geen foutjes hebt gemaakt, als alles ok is zul je een aantal regels voorbij zien komen die beginnen met “Setting IRQ priorities: start …” en zou je systeem nog stabieler moeten draaien. Ik heb rtirq ook op mijn netbookje geïnstalleerd en daar de onboard geluidskaart voorrang gegeven en dat werkt echt als een speer.

Meer informatie over het prioriteren vind je op de FFADO site.

Prioriteiten stellen met rtirq

De Harde Waren

Al een tijdje zat ik te azen op een netbookje. Maar die 10″ schermpjes en priegeltoetsenbordjes weerhielden me van de aanschaf van zo’n apparaat. Totdat ik een mooie aanbieding van een netbookje tegenkwam met een 11,6″ schermpje. Even centjes gecheckt en meissie lief aangekeken (“waar heb dat nou voor nodig?“) en de gok gewaagd in de winkel want uitproberen was niet mogelijk. Maar volgens de reviews was de Packard Bell Dot M/A.NL/202 een leuk apparaat en met wat nerden en tweaken was Ubuntu er ook wel op aan de gang te krijgen.

Packard Bell  dot m/a.NL/202

Aangezien dit soort apparaten geen CD-Rom speler hebben moest ik met een USB stick aan de gang. Gelukkig geen probleem voor Ubuntu, binnen no time maak je een opstart USB stick. Probeer dat maar eens met dat OS uit Redmond, en mocht het je al lukken dan ben je volgens mij nog illegaal bezig ook. Na het booten met de stick (Ubuntu Jaunty 9.04) gaf het netbookje echter weinig sjoege. Dus een nieuwe opstart USB stick gemaakt met de Alternate versie van Jaunty en op die manier lukte het me wel om Ubuntu te installeren. En eigenlijk werkte alles meteen, geluid, draadloos, 3D effecten (met de open source Radeon driver!). Het enige wat niet goed werkte was CPU frequency scaling, oftewel het automatisch aanpassen van de kloksnelheid van de processor afhankelijk van de belasting van het apparaat. Maar ook dat viel op te lossen met een patch en het opnieuw aanmaken van de zgn. DSDT tabellen, dat zijn tabellen met gegevens voor het power management. Die werden altijd aangemaakt met programmatuur van Intel maar sinds een paar jaar worden daar ook Microsoft tools voor gebruikt met als gevolg incompatibiliteitsproblemen. Gelukkig kun je de tabellen uitlezen en weer invoeren in dat Intel programma zodat Linux weer wat met de tabellen kan. In het geval van mijn netbookje lostte dat samen met een kernelpatch het probleem op van de CPU frequency scaling.

Uiteraard heb ik het netbookje daarna helemaal gefinetuned zodat ik er ook muziek mee kan maken, dus een RT kernel erop en de nodige aanpassingen gedaan aan de installatie. En vandaag heb ik er het rtirq pakketje op gezet en goed ingesteld en nu loopt het echt als een speer. Aan rtirq besteed ik nog een aparte blog, het goed instellen van die tool vergt wat graafwerk maar het resultaat is er dan ook naar, latency van het onboard kaartje (een Realtek AC272) staat nu op 5.33 ms en een Qtractor opname met zo’n 20 sporen en een hoop realtime effecten en ook nog wat Midi loopt zonder problemen.

Het netbookje wil ik gaan gebruiken met de band of voor mijn solo dingen. Midi keyboard eraan, wat loops en samples erop en je hebt een perfecte sequencer/sampler met ook nog eens mooie softsynths erbij. Ook gebruik ik het apparaat om dingetjes uit te werken onderweg naar werk. Helaas is de accuduur nogal beperkt als je een RT kernel draait, hooguit een uur of twee. Met mijn custom kernel en CPU scaling haal ik meer dan drie uur. Nog steeds niet denderend maar goed genoeg voor mij.

De Harde Waren

De Harde Waren

Hardware ondersteuning en Linux. De een krijgt zijn computer feilloos aan de praat en de ander zit dagen, zo niet weken te klooien om er een simpel geluidje uit te krijgen of om draadloos te kunnen internetten. Linux is een open source besturingssysteem met een klein marktaandeel dus voor de grote spelers absoluut niet interessant en bovendien zijn een aantal nogal huiverig voor het open source model. Kort samengevat heeft dat de volgende consequenties voor Linux gebruikers:

  • Apparaten werken gewoon helemaal niet en gaan dat waarschijnlijk ook nooit doen. Schoolvoorbeeld hiervan is MOTU, een producent van hoogwaardige audio- en videohardware. Voor hen is Linux het “L-word” zoals Paul Davis, een van de auteurs van Ardour, hier toelicht.
  • Apparaten doen het wel maar alleen met closed source drivers. Vaak hobbelen deze drivers achter hun Windows en Mac OSX equivalenten aan en als er bijv. een bug insluipt kan het soms een aardige tijd duren voordat deze bug eruit gehaald wordt omdat de ontwikkeling van dit soort drivers geen prioriteit heeft. Goed voorbeeld zijn de WiFi devices van Broadcom.
  • Apparaten doen het ook met open source drivers maar niet zo goed als met closed source drivers. Twee voorbeelden: nVidia en Ati.  Veel grafische kaarten van deze producenten werken ook met open source drivers maar missen dan wel vaak de nodige functionaliteit. Maar de ontwikkelingen gaan hard en vooral wat oudere kaarten doen het prima met deze drivers.
  • Apparaten werken prima met open source drivers. Het bekendste voorbeeld: HP printers. Die doen het praktisch altijd onder Linux. Wat ook meespeelt is of een apparaat volgens bepaalde (open) standaarden is ontwikkeld of niet. Zo is er bijvoorbeeld een USB 1.x audio standaard afgesproken en alle apparaten die hier aan voldoen worden “class compliant” genoemd. Deze apparaten kun je aan je Mac of PC met Windows hangen zonder dat je drivers hoeft te installeren om het apparaat te kunnen gebruiken. En voor veel van dit soort standaarden zijn er ook Linux drivers, ook voor “class compliant” USB 1.x apparaten. De Edirol UA-25 USB geluidskaart is zo’n apparaat, doet het dan ook prima onder Linux.

Vorig jaar heb ik een nieuwe notebook gekocht en omdat ik alléén Linux gebruik moest en zou deze het doen onder Linux. Vantevoren heb ik eerst een lijstje gemaakt met mijn eisen en vervolgens heb ik uitgezocht of die eisen haalbaar waren onder Linux en met welke hardware. Dit waren mijn eisen en de haalbaarheidsfactor:

  • Goeie grafische kaart. Dan kom je al snel bij nVidia uit, ondanks dat de divers closed source zijn werken praktisch alle nVidia kaarten goed en zonder problemen onder Linux, ook redelijk recente kaarten. Ati kaarten geven toch meer problemen. AMD notebooks vielen dan ook gelijk af aangezien die praktisch altijd Ati kaarten aan boord hebben. Het zou dus een Intel systeem moeten worden. Haalbaarheidsfactor: zeer hoog.
  • 17″ scherm, minimaal WSXGA. Beeldschermen doen het praktisch altijd, is ook min of meer een open standaard, voor het gros van de schermen zijn geen specifieke drivers. Haalbaarheidsfactor: zeer hoog.
  • Gigabit ethernet. Netwerkkaarten doen het ook vrijwel altijd onder Linux, dit heeft te maken met het feit dat Linux veel op servers gebruikt wordt dus goeie ondersteuning voor netwerkkaarten is essentieel. Haalbaarheidsfactor: zeer hoog.
  • WiFi. Hoefde niet per sé omdat ik ten tijde van de aanschaf alleen bedraad netwerk had, maar achteraf gezien toch wel belangrijk gebleken. WiFi is nog steeds een zorgenkindje onder Linux. dat komt waarschijnlijk vooral omdat producenten hun code gesloten houden en het uitbrengen van n-draft WiFi producten zondar dat die specificatie überhaupt al officieel is helpt ook niet veel bij de ontwikkeling van Linux drivers. Haalbaarheidsfactor: redelijk, vooral met producten van Broadcom, Atheros en Intel.
  • Dual Core CPU met minimaal 1066Mhz FSB. Dit wordt sowieso ondersteund onder Linux, dus haalbaarheidsfactor: NVT.
  • Aangezien het een desktopvervanger betreft heb ik niet op accuduur gelet. Ook dingen als Bluetooth, infrarood en webcam vind ik niet interessant. Zou mooi zijn als het werkt maar meer ook niet.
  • Prijs onder de €1000,-
  • Indien mogelijk zonder voorgeïnstalleerd OS of de mogelijkheid tot restitutie.

Vervolgens ben ik gaan zoeken op internet naar geschikte kandidaten, vooral de Pricewatch van tweakers.net heeft me hierbij veel geholpen. Uiteindelijk een drietal kandidaten bij elkaar gezocht (Een HP, een Acer en een MSI) waarvan er dus twee niet meer verkrijgbaar waren (de Acer en de MSI) en de enige die nog wel verkrijgbaar was onder andere bij de BCC stond. Dus daar langs gegaan en het apparaat bekeken. Mooi ding. Maar wel €100,- duurder dan bij diverse webshops. Dus heb ik diverse prijsopgaves uitgeprint en ben daarmee naar de BCC gegaan. Na een gesprek met de filiaalmanager kon ik de notebook die ik had uitgekozen voor €50,- minder meenemen waardoor ik binnen mijn vooropgestelde budget bleef. Ik koop zo iets toch liever in een winkel dan via een webshop, als er onverhoopt wat stuk gaat hoef ik niks op te sturen en heb ik een fysiek aanspreekpunt.

Bij thuiskomst volgde de eerste verassing toen ik de HP DV7-1070ED aanzette en in het BIOS keek. Volgens de specificaties zat er een P7350 in maar het BIOS zei toch echt P8400. Toch weer 0.2 Ghz sneller. Gelijk Fedora 9 erop gezet en goed gegokt, de meeste hardware werkte meteen. Helaas geen wireless en ook het geluid was wat problematisch. Ubuntu 8.04 naast Fedora er op gezet en dat werkte al beter, wireless werkte en het geluid kreeg ik met een simpele fix ook al snel goed. Helaas deed het bedrade netwerk het wat minder goed maar met de drivers van de producent zelf (Realtek) was dat gelukkig ook zo opgelost. Nog contact gezocht met HP met de vraag of ik eventueel geld terug zou kunnen krijgen voor de Windows Vista licentie die bij de notebook geleverd was maar dat is helaas op niets uitgelopen.

Intussen staat 9.10 Karmic Koala op de notebook en het werkt allemaal nog prima. Ook de webcam, Bluetooth en de mediatoetsen. Het enige wat het niet doet maar waar ik ook nooit echt naar gekeken heb is de afstandsbediening die erbij zit. Kansloos apparaatje, geen behoeft aan om dat ding te gebruiken dus vind het prima zo. Ook heb ik inmiddels mijn Firewire kaart aan de gang gekregen op de notebook maar daar wijd ik nog wel een apart blogje aan. Verwacht ook nog wat vervolgblogjes over mijn netbookje, mijn audio productie PC en de randapparatuur die ik gebruik.

De Harde Waren

Ardour workshop @ WORM – update

Pfieuw, ik zat er dus helemaal naast en er zijn wel degelijk de nodige mensen op komen dagen bij deze workshop las ik hier. Het resultaat van hun noeste arbeid staat inmiddels ook online. Ziet er goed uit, lekker uitgebreid. Aangezien ik zelf helemaal niks weet van Ardour is het voor mij zeker een uitkomst en een zetje in de rug om er eens aan te gaan beginnen en er eens goed voor te gaan zitten.

Ardour workshop @ WORM – update

De DHZ garage

Al een tijdje ben ik van mening dat fora geen goed medium zijn om problemen op te lossen. Een forum (Linux fora in het bijzonder) is als een onafhankelijke doe-het-zelf garage met ongediplomeerde monteurs die allemaal wat anders roepen en al in de clinch met elkaar liggen als iemand het in zijn hoofd heeft gehaald om Aldi koffie te kopen in plaats van Douwe Egberts wat ze al jaren drinken. Als klant ben je aan de goden overgeleverd. Nou maakt dat voor zeg driekwart van het klantenbestand geen bal uit, ten eerste interesseert het ze alleen maar dat de DHZ garage spotgoedkoop is en ten tweede zijn ze gewoon lui of weten ze domweg echt niet hoe ze de ruitenwisservloeistof bij moeten vullen. Een positieve bijkomstigheid van het feit dat DHZ monteurs zichzelf graag horen praten en dat ze denken verstand van zaken te hebben is dan wel weer dat ze met z’n allen graag het reservoirtje voor de ruitenwissers bij willen vullen. Probleem is dan wel weer dat er drie of vier verschillende merken ruitenwisservloeistof in het tankje verdwijnen, de een voor de zomer, de ander juist voor de winter, nog eentje voor alle seizoenen, met als gevolg dat de ruitenwissersproeiers het mogelijk niet meer goed doen of er helemaal mee uit scheiden. En wat als de klant ze niet verteld heeft dat hij er zelf schoonmaakazijn in heeft gegooid?

En wat doen de meeste klanten als het niet werkt? Ze kopen een nieuwe auto of gaan uiteindelijk toch maar weer terug naar hun duurdere merkgarage. En zo zal het aandeel Linux op de desktopmarkt nooit boven de 2% uitkomen, de fora zijn daar in mijn beleving voor een groot deel debet aan. Ik heb geen zin meer in het gesteggel en het me ergeren aan adviezen die kant noch wal raken. Ook ben ik zelf een monteur die een bepaalde zelfredzaamheid verwacht van de klant. Een ruitenwisserblad vervangen prima, maar kom niet bij me met de vraag waarom dat blad na een tijdje zulke strepen achterlaat. Misschien moet je er een doekje over halen, zal ik dan antwoorden in de eerste plaats. Als de klant dan vervolgens vraagt wat voor doekje hij dan het beste kan gebruiken en of ik het even voor zou willen doen, nee sorry, dat mag de klant lekker zelf uitzoeken. En de DHZ garage is opgezet voor mensen met een kleine beurs door mensen die wat hebben met auto’s. Dus heb je het niet zo breed dan ben je van harte welkom. Of heb je een mooie Citroën SM staan die je op wilt knappen, machtig, daar willen we wel aan meehelpen. Maar van mij verwachten dat ik het piepje uit het benzinetankklepje van je Jaguar ga halen, nee, rij dan maar door naar de Jaguar dealer.

Als laatste moet ik nog even kwijt dat ik het ook niet zo heb op monteurs die heel veel klanten hebben geholpen en daardoor denken dat ze bepaalde voorrechten genieten. Zoals het bepalen welk merk koffie er gedronken wordt in de werkplaats. Of welk radiostation aan mag staan en welke blote vrouwen er in het magazijn mogen hangen. Oké, als allerlaatste, monteurs die bijbeunen en daar dan wel geld voor vragen en hiervoor reclame maken in de DHZ garage nota bene. En dan zijn er nog een hoop monteurs die klanten klakkeloos doorverwijzen naar deze beunhazen zodat ze de rotklusjes niet zelf hoeven te doen. Nee, ik ga lekker voor mezelf een DHZ garage beginnen waar iedereen welkom is die begrijpt wat de filosofie van een DHZ garage is. Een DHZ garage waar ik de hele dag Lidl koffie kan drinken, naar Soma FM kan luisteren en waar in het magazijn mooie foto’s van AMC Pacers, Suzuki SC100’s en Datsun F10’s komen te hangen.

De DHZ garage

Ubuntu Studio Controls

Ben nu mijn Karmic installatie op mijn notebook aan het finetunen voor audio productie en probeer de Ubuntu Studio Controls daarvoor te gebruiken. Normaal doe ik dit het liefst zelf maar ben wel benieuwd naar dit tooltje. De eerste melding voorspelt helaas niet veel goeds, Engels is niet mijn moedertaal maar ik weet wel dat privilages niet de correcte spelling is. Ik bekijk nu mijn /etc/security/limits.conf omdat er nog een bugje in Ubuntu Studio Controls zit waardoor er een regel niet correct wordt aangemaakt, die moet je zelf handmatig nog even toevoegen:

@audio - rtprio 90       # maximum realtime priority

unlimited  # maximum locked-in-memory address space (KB)

Ja, daar kan je systeem weinig mee, daar mist wel meer dan een regeltje. Dus ik pas het nu aan zodat er het volgende komt te staan:

@audio - rtprio 90       # maximum realtime priority
@audio - nice -19 # maximum nice priority (= lowest nice value, default '0')
@audio - memlock unlimited # maximum locked-in-memory address space (KB)

Dit is ook erg slordig en bovendien niet erg handig:

# do not delete static device nodes
ACTION=="remove", NAME=="", TEST=="/lib/udev/devices/%k", OPTIONS+="ignore_remove"
KERNEL=="raw1394",              GROUP="video"
ACTION=="remove", NAME=="?*", TEST=="/lib/udev/devices/$name", OPTIONS+="ignore_remove"

Die raw1394 regel is er dus gewoon ergens tussen geknald terwijl het netter zou zijn als deze regel aan de Firewire stanza van dit bestand (/lib/udev/rules.d/50-udev-default.rules) zou zijn toegevoegd. Bovendien is het handiger om deze regel toe te voegen aan een nieuw bestandje in /lib/udev/rules.d want er is dus al een update geweest die bovenstaande regel er weer uit heeft gehaald. Een andere optie is om een dergelijk bestandje aan te maken in /etc/udev/rules.d want er is altijd een kans dat met een toekomstige update er toevallig een bestandje in /lib/udev/rules.d bijkomt wat toevallig dezelfde naam heeft als jouw zelf aangemaakte bestandje. Kleine kans natuurlijk, maar het kan altijd.

Volgende bugje, als ik nu check in welke groepen ik zit ben ik dus niet in de ‘video’ groep gezet, alle andere accounts wel. Dus het account onder welke je Ubuntu Studio Controls aanroept wordt kennelijk niet toegevoegd. Maar even handmatig gedaan want anders kan ik alsnog geen Firewire apparaten gebruiken met mijn huidige account.

Nou, maar even checken of het werkt…

Hmmmmm, het werkt maar heb wel last van xruns en af en toe loopt het vast met de volgende foutmelding:

firewire ERR: wait status < 0! (= -1)
DRIVER NT: could not run driver cycle

Vervolgens floept het lampje op de Focusrite uit en wordt het apparaat uitgeschakeld:

Nov 30 22:45:01 soushi kernel: [ 1128.407152] ieee1394: Node changed: 0-01:1023 ->
0-00:1023
Nov 30 22:45:01 soushi kernel: [ 1128.407160] ieee1394: Node paused: ID:BUS[0-00:1023]
GUID[00130e01000605c2]
Nov 30 22:45:04 soushi kernel: [ 1131.423020] ieee1394: Node removed: ID:BUS[0-00:1023]
GUID[00130e01000605c2]

Dit is natuurlijk erg onhandig. Het zou aan de chipset van mijn notebook kunnen liggen (JMicron) of aan het über goedkope Firewiresnoer dat ik er nu tussen heb zitten maar onder 9.04 werkte het wel volgens mij. Nooit uitgebreid getest dus het hoeft niet specifiek aan Karmic te liggen. Nu wilde ik eigenlijk alleen Ubuntu Studio Controls even testen, ik ga mijn notebook toch niet gebruiken in combinatie met mijn Firewire kaart, dus laat het hier verder bij voor vanavond. Mijn conclusie is dat ik de boel liever zelf configureer want Ubuntu Studio Controls maakt er een beetje een potje van.

Edit: ik heb hier inmiddels melding van gemaakt op launchpad.net.

En zowel onder Jaunty als onder Karmic werkt de Focusrite niet goed, ook niet met betere kabels. Ligt dus hoogstwaarschijnlijk aan de Firewire chipset van mijn notebook (JMicron Technology Corp. IEEE 1394 Host Controller) of aan het feit dat de Firewire aansluiting op mijn notebook 4-pins is ipv. 6-pins. Alhoewel, dat hoort dus niet uit te maken.

Onder 8.04 heeft het kennelijk wel gewerkt zie ik nu net op mijn oude blogje.

Ubuntu Studio Controls